رافضی کیست و به چه کسانی گفته میشد (از نظر اهل سنت)

مخاطب گرامی بارها و بارها لفظ رافضی را خطاب به شیعیان از اهل سنت و علمای آنها شنیده ایم. امروز قصد دارم به گوشه ایی دیگر از این مقوله اشاره کنم

علمای اهل سنت در مورد روافض چنین می گویند:

نظریه جناب ذهبی پیرامون روافض

جناب ذهبی در میزان الاعتدال در ذیل بررسی روافض چنین گفتند:

کالرفض الکامل والغلو فیه ، والحط على أبی بکر وعمر رضی الله عنهما ، والدعاء إلى ذلک ، فهذا النوع لا یحتج بهم ولا کرامة ….. بل الکذب شعارهم ، والتقیة والنفاق دثارهم ، فکیف یقبل نقل من هذا حاله !

میزان الاعتدال ج۱ص۱۱۸ (ذیل بررسی ابان بن تغلب) دارالکتب العلمیه

خلاصه متن:

جناب ذهبی میگه به حرف رافضی کامل ((کسی که علی بن ابیطالب را افضل از شیخین میداند و به شیخین توهین می کند)) نمی شود احتجاج کرد و حرفش هیچ حجتی ندارد و این شخص هیچ کرامت و فضلیتی هم ندارد. در ادامه می گوید: که این اشخاص دروغ شعارشون هست و تقیه و نفاق روششون پس چرا باید نقل روایت توسط این اشخاص رو قبول کرد.

جالب اینجاست ماجرا به اینجا ختم نمی شود. و بارها و بارها روافض را خبیث و معلون معرفی می کنند در کتب خویش.

نمونه این مسئله:

در مورد تلید بن سلیمان در تهذیب الکمال چنین نوشتند:

رافضی خبیث. رجل سوء. یشتم ابابکر و عمر

رافضی خبیث هست. آدم بدی است که به ابوبکر و عمر بی ادبی می کرده است ** شیخین را مذمت میکرد**

تهذیب الکمال ج۴ص۳۲۲- موسسه الرساله

همچنین به نقل از جناب ذهبی در سیر اعلام النبلاء ج۷ص۳۷۰ آمده است که:

هر کسی شیخین را مورد مذمت قرار و بغض آنها را داشته باشد. رافضی خبیث می باشد

حالا شاید برای شما مخاطب گرامی سوال شود. اصلا آیا به طور دقیق رافضی نزد اهل سنت معرفی شده است یا خیر؟

در کتاب الانساب ج۱ص۳۴۴ در معرفی الراوفض آمده است که:

فاما الفرقه الامامیه. جماعه من غلاه الشیعه. فانما لقبوا بهذا اللقب لانهم یرون الامامه لعلی رضی الله عنه و لاولاده من بعده و یعتقدون ان لابد للناس من الامام و ینتظرون الامام الذی یخرج فی آخر الزمان یمد الارض عدلا کما ملئت جورا

فرقه امامیه همان جماعتی از غلات شیعه هستند که به این لقب شناخته می شوند چون امامت علی و فرزندانش را قبول دارند و عقیده بر موعود دارند

این دقیقا یعنی شخص شخیص شما مخاطب گرامی از منظر این افراد. رافضی خبیث هستید

اما من مثل همیشه دوست دارم با فرضیه های اهل سنت پیش بریم. من اصلا قبول میکنم که کسی که عمر و ابوبکر را شتم کند. خبیث و شایسته کفر می شود. درست؟

خب چرا شتم ابوبکر و عمر مساوی است با اثبات کفر؟ چون صحابی و خلیفه هستند؟ خب پس در مورد کسانی که علی بن ابیطالب را نیز شتم می کنند. نیز باید همین دیدگاه صادر شود. مگر نه؟

الف: شما لمازه بن زبار را ثقه میدانید

 ** میزان الاعتدال ج۵ص۵۰۷-۵۰۸- دارالکتب العلمیه**

لمازه کیست؟

لمازه بن زبار: کان ناصبیا ینال من علی رضی الله عنه و یمدح یزید

((لمازه بن زبار کسی است که سب میکرد علی بن ابیطالب را و مدح میکرد یزید را))

** میزان الاعتدال ج۵ص۵۰۷-۵۰۸- دارالکتب العلمیه**

عن جریر بن حازم حدثنی الزبیر بن خریت عن ابی لبید قال: قلت له لم تسب علیا. قال: الا اسب رجلا قتل منا خمس مائه و الفین والشمس هنا

**تهذیب التهذیب ج۴ص۵۸۱- دارالمعرفه*

از او پرسیدم چرا علی را سب میکنی. پاسخ داد: چرا به مردی دشنام ندهم که ۲۵۰۰نفر از ما را کشت. در حالی که خورشید تازه طلوع کرده بود ((منظور روز جمل هست))

ب: شما حزیر بن عثمان را ثقه می دانید

 **میزان الاعتدال ج۲ص۲۱۹- دارالکتب العلمیه**

حزیر کیست؟

سمعت حریز بن عثمان یقول: هذا الذی یرویه الناس عن النبی انه قال لعلی: انت منی بمنزله هارون من موسی حق و لکن اخطا السامع. قلت: فما هو: فقال: انما هو: انت منی بمنزله قارون من موسی

** تهذیب التهذیب ج۱ص۵۲۷- دارالمعرفه**

در همان صفحه چنین آمده است

قال ابن حبان: کان یلعن علیا بالغداه سبعین مره و بالعشاء سبعین مره

** تهذیب التهذیب ج۱ص۵۲۷- دارالمعرفه**

ابن حبان گفته است: حریز هر روز صبحگاه هفتاد بار علی را لعن می کرد و چون شامگاه میرسید. باز شامگاه او را هفتاد بار لعن میکرد.

ترجمه:

حریز بن عثمان گفته است: این روایتی که مردم از رسول خدا بیان می نماید که فرمود: ای علی تو برای من بمنزله هارون هستی برای موسی حقیقت دارد. اما کسی که این روایت رو گوش میداده اشتباه کرده است. پرسیدم این اشتباه چه بوده. حریز گفت روایت چنین بوده: تو برای من بمنزله قارون هستی برای موسی

ج: شما عبدالله بن شقیق را ثقه می دانید

 *میزان الاعتدال ج۴ص۱۲۰*

عبدالله کیست؟

کان یبغض علیا * میزان الاعتدال ج۴ص۱۲۰*

کان یحمل علی علی * نهایه السوال ج۴ص۱۳۰۳- دارالفکر*

جمهور علمای اهل سنت بغض او نسبت به حضرت علی و ناسزا گفتن او به حضرت را قبول دارند. از قبیل:

الکاشف ج۱ص۵۶۱- شرکه دارالقبله

موسوعه اقوال الامام احمد بن حنبل ج۲ص۲۵۶- عالم الکتب

د: معاویه و سب علی

مسلم نیشابوری در صحیح خود این روایت را نقل می‌کند :

عامر بن سعد بن ابى وقّاص ، از پدرش روایت کرده است که در یکى از روزها ، معاویة بن ابى سفیان به سعد دستور داد [تا به حضرت على بن ابیطالب علیه السّلام ناسزا بگوید! «سعد» از دستور او سرپیچى کرد.

معاویه ، از وى پرسید : به چه سبب على را آماج ناسزا و دشنامت قرار نمی دهی ؟ سعد گفت : بخاطر آن که سه فضیلت از رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله در شأن على علیه السّلام شنیده ام که با توجه به آن ها، هیچگاه به سبّ و دشنام آن حضرت ، اقدام نمى‏کنم و هر گاه یکى از آن ها براى من بود ، بهتر و ارزنده‏تر از شتران سرخ مو بود که در اختیار من باشد .

۱ . در کارزارى ، رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله ، حضرت على علیه السّلام را به جانشینى خود ، در مدینه باقى گذاشت و حضرت على علیه السّلام به عرض رسانید : یا رسول الله ! مرا به خلافت بر زنان و کودکان گماشته ای ؟! رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله در پاسخ او ، فرمود : آیا خرسند نیستى از این که جایگاه تو نسبت به من ، همانند جایگاه هارون ، به حضرت موسى علیه السّلام باشد ؛ با این تفاوت که پس از من پیغمبرى مبعوث نمى‏شود .

۲ . در جنگ خیبر ، از رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله شنیدم ، مى‏فرمود : پرچم اسلام را به دست کسى می‌دهم که خدا و رسول را دوست مى‏دارد و خدا و رسول هم ، او را دوست مى‏دارند ! از شنیدن این سخن همه ما در انتظار این که این فضیلت بزرگ نصب ما گردد ، سر از پا نمی شناختیم ، همان زمان رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله على را به حضور طلبید . على علیه السّلام را در حالى به حضور حضرت رسول اکرم صلّى اللّه علیه و آله شرف یاب شد که به درد چشم دچار بود ، رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله آب دهان مبارک را بر چشم حضرت على علیه السّلام مالید ، دیدگانش شفا یافت و پرچم اسلام را که یادبود نصرت الهى بود ، به دست او سپرد و از برکت وجود حضرت على علیه السّلام ، فتح و پیروزى نصیب اسلام شد .

۳ . هنگامى که آیه مباهله ( فَقُلْ تَعالَوْا نَدْعُ أَبْناءَنا وَ أَبْناءَکُمْ ؛ آل عمران / ۶۱ ) نازل شد ، رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله ، حضرت على علیه السّلام و حضرت فاطمه و امام حسن و امام حسین علیهم السّلام را به حضور طلبید و فرمود : بار پروردگارا ! اینان اهل بیت من هستند .

صحیح مسلم ، ج۷ ، ص۱۲۰ ، کتاب فضائل الصحابة ، باب من فضائل علی بن أبی طالب رضی الله عنه – دارالفکر

البته گروهی از علمای اهل سنت خواستند این مطلب رو توجیه کنند اما خوشبختانه این مطلب به اندازه کافی در سایر کتب اهل سنت موجود می باشد.

قندوزی:

از سهل بن سعد از پدرش نقل شده است که گفت : معاویه به سعد دستور داد تا به علی ناسزا بگوید …

ینابیع المودة لذوی القربى ، القندوزی ، ج ۲ ، ص ۱۱۹- دارالاسوه

ترمذی:

سنن الترمذی – الترمذی – ج ۵ – ص ۳۰۱- دارالفکر

وقاص عن أبیه قال : ” أمر معاویة بن أبی سفیان سعدا فقال ما منعک أن تسب أبا تراب

ابن کثیر:

البدایة والنهایة – ابن کثیر – ج ۷ – ص ۳۷۶- داراحیاء التراث العربی

أمر معاویة بن أبی سفیان سعدا فقال ما یمنعک أن تسب أبا تراب ؟ فقال أما ما ذکرت ثلاثا قالهن له رسول الله

روایات در مورد سب علی بن ابیطالب توسط معاویه

ابن ابی شیبه می نویسد:

معاویه در بعضی از سفرهای حجش باز می گشت ؛ سعد به نزد او آمد ؛ پس سخن از علی پیش آمد و معاویه به علی جسارت کرد …

المصنف ، ابن أبی شیبه ،‌ ج۷ ، ص۴۹۶- باب فضائل علی بن ابیطالب رضی الله- دارالفکر

ابن ماجه صاحب سنن می نویسد:

۱۲۱ ، حدثنا علی بن محمد . ثنا أبو معاویة . ثنا موسى بن مسلم ، عن ابن سابط ، وهو عبد الرحمن ، عن سعد بن أبی وقاص ، قال : قدم معاویة فی بعض حجاته ، فدخل علیه سعد ، فذکروا علیا . فنال منه . فغضب سعد ، وقال : تقول هذا لرجل سمعت رسول الله صلى الله علیه وسلم یقول ” من کنت مولاه فعلى مولاه ” . وسمعته یقول أنت منى بمنزلة هارون من موسى إلا أنه لا نبی بعدی ” . وسمعته یقول ” لأعطین الرایة الیوم رجلا یحب الله ورسوله ” ؟

سنن ابن ماجه ،‌ ج۱ ، ص۴۵ .باب فضل علی بن ابیطالب- دارالفکر

نامه معاویه به والیانش ( علی را سب کنید)

بنده معاویه را بنیان گذار نواصب و سب کنندگان علی بن ابیطالب می دانم.

اگر یادتان باشد در پست _مغیره بن شعبه_ این روایت و روایات دیگر را بیان کردیم

طبری مورخ بزرگ اهل سنت چنین نوشته است:

معاویه ، وقتی که در سال ۴۱ هـ مغیرة بن شعبه را والی کوفه قرار داد به وی دستور داد و گفت : یک مطلب را فراموش مکن و بر آن پافشاری کن و آن فحش و ناسزاگویی به علی (علیه السلام) است و در مقابل از عثمان به عظمت یاد کن و همیشه برای وی طلب آمرزش نما و از یاران علی (علیه السلام) بدگویی کن و آنان را تبعید نما و به سخنانشان گوش نکن .

تاریخ طبری‌ ،‌ ج۴ ، ص۱۸۸ باب سنه احدی و خمسین- موسسه العلمی للمطبوعات

مقام او نزد اهل سنت

معاویه نزد اهل سنت بسیار صاحب مقام هست و صد در صد نزد آنها بهشتی است.

حکم سب به علی ابیطالب چیست؟

حضرت رسول الله فرموده اند: هر کس علی را سب کند مانند این هست که مرا سب کند.

کنز العمال – المتقی الهندی – ج ۱۱ – ص ۵۷۳

ولا تسبوا علیا فإنه من سب علیا فقد سبنی ومن سبنی فقد سب الله

(( سب نکنید علی را هر که او را سب کند مرا سب کرده و هر که مرا سب کند خدا را سب کرده است))

کنز العمال – المتقی الهندی – ج ۱۱ – ص ۶۰۲

فیض القدیر شرح الجامع الصغیر – المناوی – ج ۶ – ص ۱۹۰

(( هر کس علی بن ابیطالب را سب کند مرا سب کرده کسی که مرا سب کند خدا را سب کرده و کسی که خدا را سب کند بزرگترین اشقیاء هست))

فهرست منتجب الدین – منتجب الدین بن بابویه – ص ۳۵۲

تاریخ مدینة دمشق – ابن عساکر – ج ۱۴ – ص ۱۳۲

تاریخ مدینة دمشق – ابن عساکر – ج ۴۲ – ص ۲۶۶

خب دوستان و علمای اهل سنت عزیز. چرا من یه جا ندیدم یکی از شماها بنویسد. معاویه خبیث؟

لمازه خبیث؟

 

حالا اگر شما نمونه ای سراغ دارید که معاویه را خبیث معرفی کردند به ما نشون بدید

بابا اگر شتم خلیفه و صحابی باعث اثبات کفر میشه. اول نفری که چنین می کند. کسی نیست جز معاویه

چرا یک بام و دو هوا هستید شما؟